مقایسه سلامت عمومی پرستاران شاغل در شیفت های ثابت و در گردش

زمینه و هدف: سلامتی پرستاران به دلیل خستگی ناشی از شیفت کاری طولانی در معرض خطر قرار دارد. مسلماً پرستارانی که از سلامت عمومی خوبی برخوردار نباشند، قادر نخواهند بود مراقبت های خوبی (نظیر حمایت های فیزیکی، روانی و ....) از بیمار به عمل آورند. سلامتی پرستاران به عنوان ارائه دهندگان مراقبت، در کیفیت مراقبت ارائه شده از سوی آن ها بر بیماران تأثیرگذار است. لذا برای ارائه مراقبت مناسب توسط پرستاران لازم است که آن ها، خود افرادی سالمی باشند. این پژوهش با هدف مقایسه سلامت عمومی پرستاران شاغل در نوبت های کاری ثابت و در گردش مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، در سال 1385 انجام شد.   روش بررسی: این مطالعه از نوع مقایسه ای بود. جامعه پژوهش کلیه پرستاران شاغل در مراکز بهداشتی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند. 520 نفر از پرستاران شاغل در شیفت های مختلف از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای در پژوهش شرکت کردند. داده ها با استفاده از ابزار 28 ghq جمع آوری شد.   یافته ها: یافته ها نشان داد، 3/72 درصد از پرستاران شیفت ثابت سلامت عمومی مطلوب، 8/18 درصد تا حدی مطلوب و 8/8 درصد نامطلوب داشتند. در پرستاران شیفت در گردش سلامت عمومی 3/62 درصد مطلوب، 2/26 درصد تا حدی مطلوب و 5/11 درصد نامطلوب بود. نتایج آزمون کای اسکوئر نشان داد که بین سلامت عمومی پرستاران شیفت ثابت و پرستاران شیفت در گردش اختلاف معنی دار وجود دارد؛ به طوری که پرستاران شیفت ثابت از سلامت عمومی مطلوب تری برخوردار بودند (005/0 p < ) .   بحث و نتیجه گیری: با توجه به این که سلامتی پرستاران که خود مسئول سلامتی بیماران و جامعه هستند، از اهمیت به سزایی برخوردار است. با توجه به نتایج پژوهش حاضر مدیران پرستاری باید حتی المقدور شیفت ثابت را در برنامه کاری پرستاران قرار دهند، تا عوارض ناشی از شیفت های در گردش کاهش یابد.